Heywood – Portland – Cape Bridgewater

Heywood – Portland – Cape Bridgewater

Towers Hill National park doen we nog even aan voordat we echt een lange dag rijden op het programma hebben staan. Doel is Heywood, richting Portland – zuidkust Australie.

Het zal toch niet dat we daar meteen onze eerste kangoeroes in het wild spotten …YES, boven in de heuvels huppelen er vrolijk 2 rond. Daarnaast was dit park al prachtig en ware het niet dat we 2 jonge kids mee hebben dan zouden we ongetwijfeld een stevige paar uur durende hike met prachtige vergezichten hebben gedaan.

Ja, dat was inderdaad een heet&lang dagje rijden…er kan soms geen eind komen aan die rechte steotype uitzichten, mooi, echte mooi hor begrijp ons niet verkeerd maar niet heel inspirerend voor uren aan elkaar (vonden ook de 3 sleepies in de auto).

Maar dan: de landelijk gelegen bestemming: hillbillytown met vooraf geboekte motorhome Heywood te Heywood! Veel karakteristieker dan dit gaat het niet worden: de ouwe bloemetjes jurk oma bij het inchecken – het parkeren van je auto voor je hotelkamertje (net als in de film) – andere hotelgasten zijn de construction-workers met pick-up trucks - versleten jaren 70 interieur – you imagine it and it’s all there! De kleinschaligheid van dit dorpje noodzaakt ons om een kleine 23km verder te rijden (want dat hadden we in de 10 uur daarvoor nog niet gedaan) voor wifi naar Portland Mac voor iets aan internet. Niet dat we nou zo digitaal-verslaafd zijn maar voor de verder planning is het noodzakelijk om de stop in Apollo Bay en daarna in Torquay te bevestigen. Daarnaast is ons plan om de volgende dag hier in de regio zeehonden voor de kust te checken en dat willen we nog even per e-mail bevestigd zien door Seals by the sea.

De volgende dag is het inderdaad weer dezelfde 23km naar Portland en daar wat shoppen/boodschappen doen. Havenstad met weinig pretenties-geen woorden maar daden zullen we maar zeggen?!

Cape Bridgewater is an essential 21km detour off the Portland–Nelson Rd. The stunning 4km arc of Bridgewater ̈ Bay is perhaps one of Australia’s finest stretches of white-sand surf beach. The road continues on to Cape ̈ Duquesne where walking tracks lead to a spectacular blowhole and the eerie petrified forest on the clifftop (the wind farm is a blight, but adds to its surreal feel). A longer two-hour return walk takes you to a seal colony where you can see dozens of fur seals sunning themselves on the rocks.

Naar Cape Bridgwater is nog eens een half uurtje verder en met dat we erzijn, zijn we er voorbij…het bord van Seals by the sea beloofd nog steeds heel wat en we starten aan de scenic wandeling van 15 minuten naar het vertrekpunt. Waar dat zou moeten zijn is zo hoog op de cliffs en bij het parkeren niet geheel duidelijk maar de verwachting is dat we straks wel bij een georganiseerd centrum aan komen met de beloofde bootjes/riffs. Goed. Dan verschijnt er een hotten hok in de verte met wat schoolkinderen en een klein dock het water in…oeps? Zou het daar echt zijn? Bij navraag aan de alleraardigste meneer geeft hij aan dat hij nu nog wat moet snorkelen met schoolkinderen maar dat we geluk hebben en zo wellicht als de wind en de golven het toelaten wel mee kunnen. Nee, dat we per internet een bevestiging hebben kan nooit, dat doet hij namelijk niet. Alleen info verschaft hij per internet. Huh? Misschien dat ons e-mailtje terug van hem: around noon niet bedoeld was als zijn bevestiging?  duh?!

Gelukkig…echt geukkig hebben we zelf kinderlifevests mee…niet dat we overboord gingen maar een woest zee-the was het wel! Beide kids vonden het prachtig, zagen niet echt dat we over golven van een 3-4m heen aan het stuiteren waren en de uitzichtjes werden prachtig, zowel grijze Australische als andere Nieuw Zeelandse zeehonden(collonies) deden we in een half uurtje aan en eigenlijk vonden we het allemaal prachtig(leuk). Bij rustig zonnig weer zoekt hij dan ook nog dolfijnen op maar helaas door tijdgebrek en doordat de zee ietwat te onstuimig was konden we niet verder…jammer! Maar seals by the sea was het inderdaad!

Oh ja, wat doen al die vliegen daar? Nee, niet een paar honderd eerder een paar duizend van die krengen? Hoezo hebben eerdere Australie gangers ons daar niet op gewezen? Schijnbaar is er zo veel veeteelt in dit land dat er dus te veel (bah!smerig!irriterend!) van zijn.

Na dit relaxte dagje is het uiteraard tijd voor wat vuurwerk: 1st wat hagel zo groot als knikkers en dan slaat de bliksem in bij de electriciteitspaal voor ons motorhome: letterlijk BAM, gevolgd door darkness totaan de volgende ochtend…ach, je maakt weer eens wat mee. Al is het toch echt wel indrukwekkend om zo’n flits op 50 meter te zien (inslaan)…en gelukkig no harm done!

• Australian Slang
• Barbie - barbecue en brekkie - breakfast