Ko Lanta via Thrang naar Bangkok

Ko Lanta via Thrang naar Bangkok

Na 8 super dagen zon-gezeliigheid, samen zijn met elkaar en met good people : Richard, Maaike & Ravi – bedankt voor de mooie tijd...helaas, all good things must come to an end!

Mini busje arriveert voor bij onze bungalow-strand tent Cha-Ba en off we go naar Thrang, dachten we? Het minibusje was al redelijk gevuld toen wij nog 4 man sterk + bagage erbij mochten. Daarna kwamen er gelukkig nog 3 andere volwassenen +bagage aan boord. Als sardientjes… gelukkig zat Joyce naast een ietwat corpulente Franse vijftigger die uit alle porienen zo vreselijk ‘hangover’ stonk dat ze acuut weer ziek en kotsmisselijk was. Potver! Ze was net weer helemaal beter!

Ach,...na 2 uur hobbelen werden we afgezet (what’s in a word?) bij het busstation…maar jullie zouden toch met de trein? Klopt! Er was ons verteld (en geloof me we hebben meerdere keren op verschillende manieren geprobeerd hier onder uit te komen) dat de minibus niet bij het treinstation mocht komen??? Why not??? Zoals Juna aan het begin van onze trip al begon met vragen: waarom? Kregen we nu hetzelfde antwoord als wat Juna aan het eind van de trip antwoord op onze vraag: waarom? DAAROM!

Er diende vanaf busstation aldaar nog een taxi ofzo geregeld te worden naar het treinstation waar we eigenlijk niet voorbij reden? We lieten ons niet voor een gat vangen en sprongen bijdeH op de TukTuk mee met onze nieuwe Canadeze vrienden die wel redelijk hoog van de toren hadden geblazen bij vertrek dat ze toch echt wel bij het treinstation moesten worden gebracht. Eind goed al goed!

Precies on time (17:25u lokale tijd) vertrekt (nacht)trein 84 (class 1 ANF 24 met ons in car 2 seat no.5&6) met als eindbestemming Bangkok CS (8:35 lokale tijd)…net echt lijkend op Amsterdam CS (zelfde architekt of misschien wel exacte copy?).

We wilde eerst 3 stoelen in de 2e klas doen maar op aanraden van wie (…?) werd er toch maar een 1ste klas coupe gereserveerd waarin het absoluut niet nodig was om voor de kinderen een kaartje (bij)te boeken. Dat Joyce weer zeer uitgebreid en goed internet had afgespeurd en zeker wist dat alle kinderen die boven 1 meter…ja, niet leeftijd maar dus meer dan 100cm de lucht in waren een geldig kaartje moesten hebben deed even niet ter zake.

Nog geen 5 minuten onderweg kwamen de conducteurs toch echt wel melden dat er voor Sil (inderdaad boven 1 meter lichaamslengte) een ‘chicken’ kaartje moest worden gekocht. Tuurlijk kon dat nu bij de vriendelijke mannen en koste nu slechts 480Bath…de helft van wat Sil officieel had moeten betalen bij het loket…De mannen ook een goeie dag/nacht en Griekenland niet het enige land in de wereld met iets aan corruptie? ;)

Maar wat een leuke gezellige(luxe?) vorm van reizen kan de trein toch zijn. Als je geen haast hebt en er eten&drinken in je coupe geserveerd wordt. Straks na het diner de bedjes worden platgegooid (dan kan het feest pas echt beginnen, oeps…zie ik dat hardop?!)…eeeuh ik bedoel natuurlijk meer dan 12 uur lang in slaap ge-boemeld worden.

Gelukkig is er in 20 jaar tijd niets verandert…De conducteursPET doet het nog steeds prima om grappige foto’s mee te maken en het op plastic borjes met strak plastic-folie omklede bordjes rijst met chicken-cashew doet het ook nog pittig-goed. Een klein koud biertje om de relaxedheid af te maken…dan krijg je het plaatje wel compleet. Op naar Bangkok dus, final stage of this journey - here we come!

En zo kwamen we dus al slapend dwars door Thailand een klein uurtje na gepande aankomst tijd in Bangkok aan...een klein uurtje vertraging op een treinreis van 15uur...de NS doet t wel eens slechter toch? ;)