Bali - Ubud

28 november 2014 - Ubud, Indonesië

 

again...under construction...

Best leuk hor dat relaxen, t kost alleen zo veel tijd :)

But here we go:

Ubud – Bali

Easy taxi ritje van nog geen uurtje, na de fastboat vanaf Lembongan met als bestemming de (na uren thuis-debat gekozen bungalow ipv hotelkamertje) accomodatie: Pertiwi Bisma 1…sjemig, wat een plekje en wat een paleisje!! MOOI in het quadraat!!!

Je neemt (wij…, ik dus) je van te voren voor niet met alle pracht&praal in de zon te koop te lopen…maar dat wordt je met dit soort hemelse plekjes wel heel moeilijk gemaakt…

Best decadent om een soort van vakantie-voor-de-vakantie te hebben geplanned. Was all met all ook wel nodig en niet alleen voor ons, ook Sil & Juna waren wel even toe aan een beetje boel R !! Rust is hier makkelijk te vinden – met name ook mentale rust in niet (na b.v. Singapore) wel alles te willen zien en op te zoeken…Geluk wil dat we 3 jaar terug heel Bali + Gili islands hebben kunnen cruisen…nu bewust gekozen voor dus 2 relaxte en (again...) mooie plekjes!

Ubud ligt in het centrum, centrale gedeelte van het eiland Bali, Indonesië en wordt beschouwd als het cultureel centrum van het eiland. Ubud heeft een bevolking van ongeveer 8000 mensen.

De naam is afgeleid van het Balinese woord ubad, dat medicijn betekent. In het begin was Ubud slechts een klein landschap gecentreerd rond Campuhan. Nu zijn vele omliggende dorpen aan Ubud vastgegroeid. Tezamen met deze dorpen heeft het een oppervlakte van ca. 40 km2 en niet minder dan ca. 60.000 inwoners, een soort halfverstedelijkt dicht bevolkt platteland...vandaar de scooter-chaos waar we vrolijk aan mee doen!

Waar Ubud vroeger vooral bezocht werd door backpackers, is het nu populair bij literatoren, kunstverzamelaars en connaisseur: Wij dus :)

De hoofdstraat van Ubud is de Jalan Raya Ubud met vele winkels (vooral kunst), cafés, restaurants, hotels en het Puri Saren Agung paleis, met ervoor de zeer populaire Starbucks!! Van een afstand proeven we dus iets cultuur…just being there is gewoon genieten genoeg met andere woorden gewoon de tourist uithangen met een latte in de aircon Starbucks…wat meer kun je wensen?

Laatstgenoemde is dus de grote trekpleister voor ons, voor andere toeristen is dat dus met dansoptredens van diverse Balinese dansgroepen. We zijn toch 2 keer in Ubud geweest en met de paar glimps die we van het dansen vanuit de Starbucks zagen…was het meer dan genoeg (ja inderdaad: cultuur barbaren - shame on us).

Ook de markt (pasar) is altijd druk…en jawel hor daar worden ook wij (lees: Joyce vreselijk afgezet maar dan wel met een zeer goed gevoel. Ondertussen waren Sil en ik dus op het lokale knollenveld een balletje aan het trappen…meedoen met de plaatselijke jeugd (die met 10 man sterk, 5:5 over een geheel veld wedstrijdje deden zat er nog net niet in)

In de omgeving, bv. al pal naast ons verblijf, bevinden zich prachtige rijstvelden…ook mooi!

Ook berucht (schrijf ik dat nou weer hardop?) is het Apenwoud (Monkey-forest) met de beroemde Apengrot, een oud Hindoestaans tempelcomplex dat tegenwoordig wordt bewoond door een grote kolonie van meer dan 200 (waarschinlijk veeeeel meer…) makaak-apen…brutaal joh die beesten! Maar ook echt wel een mooi plekje!

Dagje naar het olifanten reservaat beviel zeker – OK, berichten vooraf waren wisselend maar zoals wel vaker…maak je eigen recensies en indien e.a. niet optimaal is: maak er het optimale van!

Hoe vaak sta je nu oog-in-oog met van die REUZEN? Of hoe vaak kan je even een babyolifant aaien?

En ooit wel eens een geraamte van een mammoet van dichtbij gezien? Nou, ik bedoel maar!

There’s more but later…

 

Footnoot Joyce

Een kindhand is snel gevuld, het mooiste van deze geweldige plek was nog wel de scooters.

Sil: nog een keer!!! inhalen!! met zijn te stoere helm, met nep bril.

Sil vond de olifanten geweldig, maar voeren echt niet, zeker niet nadat een olifant mama had gepakt met zijn slurf. Maar rennen met een babyolifant (met een dik stalen hek er tussen) dat durft hij wel.

Juna: harder!

 

 

 

 

 

Foto’s

1 Reactie

  1. Marjolein:
    3 december 2014
    Lieve allemaal,

    Als ik deze foto's zie ben ik stiekem wel een beetje jaloers (ok bijna op alles:) vliegen met kinderen is niet mijn hobby:).

    Ik zie korte broeken terwijl hier echt de winter begonnen is en ik mijn thermo ondergoed moet opzoeken wil ik niet vastvriezen aan een bankje buiten. Eerst warme chocolade melk en pijnlijke vingers op de fiets zijn een feit. De Sint is in het land en daar krijg je (net als met reizen) vermoeide kinderen van. Wat vervelend nu dat ie zaterdag weer op zijn stoomboot naar huis gaat (met al zijn (niet geheel zwarte) Pieten.
    Verder weinig nieuws. Nikki mag zondag afzwemmen dus dat is bubbele zenuwen :)
    Geniet lekker van elkaar en de mooie nieuwe ervaringen.
    Dikke kus Marjolein